Posłowie przyjęli w piątek przez aklamację uchwałę ustanawiającą rok
2018 Rokiem Zbigniewa Herberta. Oddano w niej hołd "jednemu z
najwybitniejszych poetów polskich i europejskich XX w." w związku z
mijającą w przyszłym roku 20. rocznicą jego śmierci.
W uchwale
przypomniano, że 28 lipca 2018 r. minie 20 lat od śmierci Zbigniewa
Herberta - "jednego z najwybitniejszych poetów polskich i europejskich
XX wieku. Z tej okazji Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu
ogromnych zasług Artysty, postanawia oddać Mu hołd".
"W epoce
kryzysu wartości i głębokiego zwątpienia Zbigniew Herbert zawsze stał po
stronie zasad: w sztuce - kanonu piękna, hierarchii i rzemiosła, w
życiu - kodeksów etycznych, jasno rozróżniających pojęcia dobra i zła.
Był uosobieniem wierności - samemu sobie i słowu. W swojej poezji
wyrażał umiłowanie wolności, wiarę w godność jednostki i jej moralną
siłę. Patriotyzm rozumiał jako miłość surową, wymagającą solidarności z
poniżonymi i cierpliwej pracy nad przywracaniem pojęciom ich
rzeczywistych znaczeń" - napisano w uchwale.
Podkreślono w niej,
że Herbert wprowadził do polszczyzny wiele zdań "budujących naszą
tożsamość i wyobraźnię", z których najważniejsze brzmi: "Bądź wierny
Idź". "Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, głęboko przekonany o wyjątkowym
znaczeniu Jego twórczości, ustanawia rok 2018 Rokiem Zbigniewa Herberta"
- zaakcentowano w uchwale.
Zbigniew Herbert to jeden z
najważniejszych polskich autorów XX w., twórca cyklu poetyckiego "Pan
Cogito", eseista, dramatopisarz i autor słuchowisk. Od końca lat 60.
wymieniany był jako jeden z kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. W
latach 80. był jednym z głównych poetów związanych z polską opozycją
antykomunistyczną. Jego wiersze popularyzowali bardowie: Przemysław
Gintrowski i Jacek Kaczmarski. Herbert żartobliwie nazywał sam siebie
"tekściarzem Gintrowskiego".
Od 1986 r. poeta mieszkał w Paryżu,
gdzie współpracował z "Zeszytami Literackimi". Po powrocie do Polski w
1991 r. poświęcił się działalności społecznej oraz komentowaniu wydarzeń
politycznych. Do końca życia intensywnie pracował - jego ostatni tom,
"Epilog burzy", ukazał się kilka miesięcy przed śmiercią poety w 1998 r.
Do najsłynniejszych prac Herberta należą tomy poezji: "Struna
światła" (1956), "Studium przedmiotu" (1961) i "Pan Cogito" (1974), a
także książki eseistyczne: "Barbarzyńca w ogrodzie" (1962) i "Martwa
natura z wędzidłem" (1993). Poeta jest kawalerem Orderu Orła Białego,
laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody im. Herdera,
Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego, Nagrody
Jerozolimskiej i nagrody Złotego Mikrofonu.(PAP)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz